Assalamualaikum….:)
Ok…kali ni entry pasal tips untuk membeli buah-buahan…
Ecewah…tapi takkan lah aku nak bagi tips untuk semua jenis buah pulak kan…
Agak-agak lah….
Aku bukan belajar pasal buah-buahan masa kat unibersiti aku pun….
Jadi….entry kali ini adalah lebih kepada tips untuk membeli buah…..
Dah!ko jangan nak ngada-ngada fikir buah yang bukan-bukan!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Taraaaa……
Ya kawan-kawan…buah tembikai…..
Ya…..tembikai…yang dalam bahasa omputihnye watermelon tu…
Nah cerita pasal budak pandai beli buah tembikai..
Situasi: baru lepas culik duit encik abah semasa encik abah sedang tido..
Sangat bergaya perangai ye…
Note:don’t try this at home!!
…………………………………………………………………………………………………………………
Dengan duit-duitan yang banyak dalam poket…
Ein (bukan nama sebenar) pun dengan berlagaknya kea rah gerai-gerai yang terdapat di sekitar quarters tempat tinggalnya ketika itu dengan lagak orang kaya wa cakap lu!!
Siap ajak kawan-kawan sepermainan teman nak shopping kau!
Perghh…mana belajar tak tahu..
Mebbi ini lah die…talent budak ein ni..memang dari kecil dah pandai berbisness…
Tiba-tiba………………..
E ehhh……ada orang jual tembikai…..jom tengok.
“TEMBIKAI = RM1.30 SEKILOGRAM”
Ouh.murahhhhhhhhhhhhhhhh
Merah die Nampak cantik…
Mak aku cakap…kalau cantik-cantik macam lipstic yang Maya Karin selalu pakai…
Means buah tembikai tu manis…..
Ok..ok..yang macam maya Karin tu sumpah wa reka
Lantas….ein membelek-belek setiap inci buah tembikai yang telah dipotong sedikit kecik lagak membelek baju bajan di pasaraya terkemuka….
Sepuluh minit berlalu……
Kawan-kawan hanya mengekor di belakang beliau…
Kekanan beliau pergi..kekanan lah kawan-kawan beliau…
Kekiri beliau pergi..kekiri jugalah kawan-kawan beliau...
Beiau geleng kepala tanda tidak suka akan apa yang dibelek…menggeleng jugalah kawan-kawan beliau..
Hebat tak hebat penangan budak kecil perasan orang kaya wakti itu…
Orang kedai??????
Apa dia kisah…kecil ke..orang besar ke….
Semua tu peluang untuk buat duit…confirm-confirm dia akan layan kau dengan hati yang gembira…
Budak-budak lagi senang buat profit kau.mana tahu bargain-bargain ni.lagi-lagi budak kecil yang perasan kaya.
Dan…selepas itu…setelah bertemu dengan tembikai merah yang menjadi pujaan hati…
Ein (bukan nama sebenar ye) berfikir-fikir….duit banyak..tak luak pun setakat sekilo rm1.30 tu…
Ok lah tu..dah beli kang boleh ajak kawan-kawan main masak-masak..
Boleh hiding buah betul…sedap jugak..takdelah asyik makan daun…
Asal main ye makan daun.asal main je makan daun.
Gila budak Bandar tak tahu ke daunt u makanan feveret kambing nenek di kampung!!!
Lantas..setelah yakin beliau telah membuat keputusan yang betul dan adil serta saksama dan bijak….
Beliau terussssssssssssssss memanggil pak cik kedai yang sudah penat menegkor beliau dari tadi tapi tak beli-beli….
“PAK CIK…….BAGI SAYA TEMBIKAI NI SEKILO!”
Habis.kau nak aku cerita lagi ke macamana muka pakcik tu????
Haruslah dia n kawan-kawannya dok tergelak sampai merah rasa muka si budak kecil perasan kaya tu..
Kawan-kawan pun ikut malulah!!!
No comments:
Post a Comment